Σελίδες

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Δεν ήταν αυτοκτονία ήταν δολοφονία. Να μη συνηθίσουμε το θάνατο.


   Η αυτοκτονία του συμπολίτη μας Δημήτρη Χριστούλα στο Σύνταγμα στις 4/4/2012 δεν ήταν μόνο ένα τραγικό γεγονός που δείχνει τη σημερινή κατάσταση αδιεξόδου και απόγνωσης του κόσμου, ήταν πάνω απ’ όλα μια πράξη θυσίας με μεγάλο ηθικό και πολιτικό βάρος, που χτυπάει το καμπανάκι στις συνειδήσεις όλων μας. Μας υπενθυμίζει ότι δε μπορούμε να δεχτούμε άλλο το μνημονιακό και κατοχικό καθεστώς, που μας καταστρέφει. Ότι δεν πρέπει  να συνηθίσουμε το θάνατο.
   Στην πραγματικότητα ήταν μια δολοφονία, ανάμεσα στις τόσες άλλες, που καθημερινά συμβαίνουν,  εξαιτίας της φτώχειας, της ανεργίας και της μεγάλης εξαθλίωσης. Η πολιτική αυτή  οδηγεί και στη φυσική εξόντωση ανθρώπινων υπάρξεων.      
    Η ανάγκη να αντισταθούμε στην πολιτική της μνημονιακής χούντας γίνεται πλέον όρος για την επιβίωσή μας. Γιατί μας αξίζει η ζωή και η αξιοπρέπεια και όχι ο θάνατος.


                                                                      ''ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΑΙΓΙΝΑΣ''