Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ
Το κουδούνι της νέας σχολικής χρονιάς βρίσκει τα σχολεία και ολόκληρο τον κόσμο της εκπαίδευσης στη χειρότερη κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών. Η εκπαιδευτική όπως και η συνολικότερη πολιτική της κυβέρνησης οδηγεί το εκπαιδευτικό σύστημα σε μια πρωτοφανών διαστάσεων οπισθοδρόμηση. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της πολιτικής είναι η μετατροπή του κοινωνικού δικαιώματος στη μόρφωση σε εμπόρευμα. Η γνώση να είναι ένα εμπορεύσιμο αγαθό , όπως και η λειτουργία των σχολείων. Παράλληλα με τη γενικότερη φτώχεια και εξαθλίωση που έσπειραν το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο το δικαίωμα στην εκπαίδευση και τη μόρφωση χτυπήθηκε με αποφασιστικό και βάρβαρο τρόπο.
Δείγμα αυτής της βαρβαρότητας είναι ο πρόσφατα ψηφισμένος νόμος για την ανώτατη εκπαίδευση που διαλύει κάθε κοινωνική κατάκτηση και μετατρέπει τα Πανεπιστήμια σε ιδρύματα παροχής υπηρεσιών στις ιδιωτικές εταιρείες και τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Κατάργηση της δωρεάν παροχής πανεπιστημιακών συγγραμμάτων , δίδακτρα στις μεταπτυχιακές σπουδές και σε ορισμένες περιπτώσεις στον προπτυχιακό κύκλο. Υποβάθμιση της αξίας των πτυχίων , σε απλά πιστοποιητικά σπουδών διαβατήρια για την ανεργία των αποφοίτων, εκπαίδευση διαρθρωμένη σε τρεις κύκλους που θα φτάνουν στο δεύτερο και τρίτο κύκλο όσο το δυνατόν λιγότεροι, κατάργηση της δημόσιας φοιτητικής μέριμνας και παράδοση της στον ιδιωτικό τομέα. Δημιουργία μιας ολιγαρχικής και βαθιά αντιδημοκρατικής διοίκησης που θα εξασφαλίζει την υποταγή του Πανεπιστημίου στα συμφέροντα των ιδιωτικών εταιρειών. Αντί για δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση έχουμε φοιτητικά δάνεια και ανταποδοτικές υποτροφίες , αντί για δημοκρατία και ελευθερία έχουμε αυταρχισμό και καταστολή.(κατάργηση του ασύλου) Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στην υπόλοιπη εκπαίδευση.
Υποβάθμιση ως και πλήρη συρρίκνωση της όποιας δημοκρατικής λειτουργίας του σχολείου με πλήρη απαξίωση του Συλλόγου Διδασκόντων και μετατροπή του διευθυντή του σχολείου σε μάνατζερ που θ’ αναζητά χορηγούς για να εξασφαλίσει τη λειτουργία του σχολείου.
Ο μικρότερος αριθμός προσλήψεων εκπαιδευτικών εδώ και πολλές δεκαετίες , εφαρμόζοντας τις εντολές της τρόικας για προσλήψεις με τον κανόνα 1-10. Διορισμός όλο κι όλο 546 εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο αντίστοιχος αριθμός συνταξιοδοτήσεων εκπαιδευτικών ο αριθμός είναι 6.000. Γενίκευση της μαύρης εργασίας με προσλήψεις μέσω Μ.Κ.Ο και εκπαιδευτικούς με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών.
Συγχωνεύσεις σχολείων και σύμπτυξη τμημάτων με αύξηση του αριθμού ανά τάξη. 1933 σχολεία συγχωνεύτηκαν με σοβαρές παιδαγωγικές και κοινωνικές επιπτώσεις για τους μαθητές.
Σοβαρή έλλειψη σχολικών βιβλίων καθώς δεν μπόρεσαν να τυπωθούν στους αναγκαίους αριθμούς για την κάλυψη των σχολικών αναγκών. Όσο κι αν η κυβέρνηση δια στόματος Διαμαντοπούλου κατηγορεί το Ελεγκτικό Συνέδριο για μη έγκαιρη έγκριση της τιμής του χαρτιού είναι σίγουρο ότι η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά σ’ αυτούς. Διέλυσαν τον Οργανισμό Έκδοσης Διδακτικών Βιβλίων και προσπαθούν να καταργήσουν το καθεστώς της δωρεάν διανομής σχολικών βιβλίων. Ν΄ αναγκάσουν τους γονείς να τ΄ αγοράζουν. Παράλληλα υπόσχονται μάθημα με φωτοτυπίες και D.V.D δηλ. κοροϊδεύουν.
Η εφαρμογή του Καλλικράτη εντάσσει τη λειτουργία των σχολείων στην τοπική αυτοδιοίκηση , μια τοπική αυτοδιοίκηση που μετατρέπεται σε τοπικό υπερκράτος , χωρίς οικονομικούς πόρους από το κεντρικό κράτος. Θα μεταφέρει τα έξοδα λειτουργίας τους στους δημότες με ανταποδοτικούς φόρους. Η χρηματοδότηση των σχολείων έχει μειωθεί στο 1/3 και είναι αμφίβολο αν κι’ αυτά τα χρήματα μπορούν να εισπραχθούν αφού δεν έχουν συγκροτηθεί οι σχολικές επιτροπές μέσω των οποίων προωθούνται τα χρήματα στα σχολεία.
Η υπόθεση της παιδείας είναι στα χέρια μας , όπως και όλα τα υπόλοιπα ζητήματα της ζωής μας. Δεν έχουμε κανένα άλλο περιθώριο να αδρανήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου